He schatteke, kom op we fietsen verder

Ronda, el 30 d’octubre 2015 a las cinco de la tarde.

Zo die zitten er ook weer op, bijna 70 kilometros op ons dooie gemak bij heerlijk fiets weer, alleen op het plattegrondje van Rinus stond een soort wandeletappe afgebeeld, nou niets was minder waar. De Via Verde de la Sierre eindigde in Olvera, dat was dus wel zoiets van geleidelijk omhoog en omlaag net zoals die treintjes vroeger.. Onderweg bij die grillige rots Zaframagón zagen we inderdaad gieren rondcircelen, net voor ons lag een kudde geiten in schutkleur op een heuvel, waarschijnlijk een natuurlijke aanpassing i.v.m. die gieren.. even verder op leek het of onze achterband toch wel weer wat lucht begon te missen. We hadden hem vanmorgen bij ons vertrek nog van een extra hoeveelheid voorzien bij de plaatselijke Gasolinera van Coripe.. Dus de fiets weer op zijn kop en gekeken.. leek toch mee te vallen, was niet helemaal slap en hem toen maar wat extra’s vanuit het kleine fietspompje gegeven tot ik er geen lucht meer in kreeg en ook niet meer had.. Tijdens dat gebeuren hoor ik iemand olah groeten en op zijn Belgisch met zijn vriendin verder praten dus ik op zijn Limburgs ook ‘unne prettige fitstogt verder!’ waarop ze stopten en we weer even internationaal onderhoud pleegden… een jong stel, een weekje eruit, auto gehuurd en naar Olvera gereden, daar een fiets gehuurd en nu een stukje diejen Via Verda op ergens wat koffie drinken en dan weer terug.. Aan het buikje van die vriendin was te zien dat ze 31-01-2016 uitgeteld was van hun eerste.. gewoon lekker ontspannen een stukje fietsen.. ze hadden ook bij een tandem gestaan maar toch maar 2 aparte fietsen gepakt omdat die man zei dat tandemfietsen toch geleerd moet worden… enfin na wat geklets ging ieder weer zijn weg. Hij zie nog: “kom schatteke we fietsen verder” waarna ik dat herhaalde maar dan in tegenovergestelde richting.. In Olvera, de kleine Calle de la Estación oppe.. Rinus zegt dat die steil naar beneden ging, omdat hij de andere kant op ging natuurlijk, bij ons ging dat zelfde weggetje, die kleine Calle de la Estación dus steil omhoog… zelfs met onze ebike tandem niet te doen.. goed halverwege werd hij nog steiler, ik denk bijna 20% en vanaf daar hebben we moeten lopen… de enige 500 m. die we dus hebben moeten lopen… Daarna meer dan glooiend zoals Rinus deze tocht noemt.. vaker in zijn 1 met de grootste mogelijke inspanning naar boven, maar dan ook weer naar beneden… We passeerden enkele van de beroemde witte stadjes (pueblos blancos) zoals dus Olvera, Torre-Alhaquime en toen we met de beklimming naar Setenil de las Bodegas bezig waren, zei Josine dat als ze boven was ze wel een groot ijsje verdiend had het werd uiteindelijk een lunch… Daar verder even rondgefietst en de grot- woningen én winkeltjes bekeken en weer verder op weg naar onze eindbestemming van vandaag Ronda. De Puerto de El Monte was nog een tandenbijtertje maar ook die lieten we achter ons… Via Arriate, de laatste 5 km naar Ronda, die bestonden ook nog wel uit wat klimwerk maar in zijn 2 kwamen we ruim op tijd binnen. We mogen morgen weer starten dan voor de laatste etappe van onze ronde door Spanje.. ik zal vanavond eens uitrekenen quantos kilometros we drop hebben zittos..

Na de was en de douche even Ronda in.. zoals mi hermano menor al wist te vertellen de oudste stierenarena van Spanje even bekeken en verder in de diepe kloof hier een blik geworpen want plastic lag er al in.. Een mooie plaats, Ronda op dit moment van het jaar en de tijd van de dag erg rustig, slechts 1 bus Japanners aanwezig.. De zon achter de bergkam zien zakken en toen werd het meteen enkele graden frisser…
Nu zitten we een beetje beschut tegen de frisse wind bij een open vuurtje na te genieten over onze mooie tocht van vandaag en schrijf ik mijn verslag van vandaag af.. zometeen mijn eerste pilsje en Josine haar eerste glaasje witte wijn vandaag.. Wilma zal weten dat ze weer 1 jaar ouder geworden is… haar telefoon nummer is 046 4748383 haar 06 50236225..

a manana,

El Jefe