we kregen van katoen vandaag

maravilla verde…

waar in Gods naam ligt dat nou weer… nou in Spanje dat is een ding wat zeker is….
Vanmorgen vroeg zo tegen de klok van negen uit Sevilla vertrokken gelukkig nagenoeg sin problemas.. we moesten van Rinus gewoon een groen fietspad volgen en dan kwamen we vanzelf buiten Sevilla, kwamen nog langs het stadion van Betis Sevilla maar geen Rafaël van der Vaart te zien. Daarna langs een kanaal over de dijk wat ooit een fietspad was geweest nu een door kloven opengespleten stukje asfalt.. wat weer de grootste stuurmanskunst vergde… even later werd het fietspad van Rinus echt niet meer om te fietsen en kozen we voor een verhard stuk weg rechts van dat pad.. waar soms zo’n grote plassen in stonden dat we van de fiets afmoesten met als gevolg dat die barros weer enkele cm dik onder onze schoenen plakte… enfin het eind van dat fietspad langs het kanaal bereikt.. de brug over en gelukkig een echte weg.. maar dat was maar voor kort… einde weg rechtdoor over onverhard stukje weg… die niet te fietsen was door de grote stenen die vast en los op en in die weg zaten… gaandeweg steeds meer de indruk dat de achterband lucht te kort kwam… op een dikke steen voelde je de velg…. dus maar gaan lopen tot het einde van dat onverhard stukje weg… 2,5 kilometros verder.. met een gewone fiets met dikke banden is dit stukje wel te doen, maar met de tandem voor ons niet… Einde fietspad rechtsaf richting Adriano.. daar naar een Gasolinera gezocht en wel gevonden echter zonder lucht…. de oude baas haalde een nog oudere fietspomp te voorschijn waarmee in die achterband wat meer lucht gaf.. en op weg naar Los Palacios y Villafranca… daar wel een Gasolinera met lucht!! banden alletwee weer op spanning gebracht… en even gepauzeerd en ons ontbijt gepakt… met nog 2 halve lekkere gebakjes… .. vroeg weer om de nodige inspanning om die caloriën weer te verbruiken. Verder nu over de N IV en zoals de naam al aangeeft een wat drukkere weg met als eindpunt Cadiz en druk bezocht door vrachtwagens die de peage daarmee ontliepen.. Na een km. of 15 gelukking links af en via Guadalena de los Quinteros, El palmar de Troya riching Montellano, de bergen in. Rinus beschrijft dat het beging van deze weg op sommige plekken wel een nieuw laagje asfalt verdient, nou ik kan diejen Rinus mededelen dat er hele stukken bij zijn gekomen die geen wegdek meer hebben, de ene kuil na de andere, met en zonder water, met losse en/of vaste stenen… niet met de ebiketamdem te fietsen… dus weer stukken lopos waarbij ik met de tandem in mijn handen bergaf sneller loop dat Josinee.. af en toe omkijkend leek het net of zij een pelgrimstocht alleen liep in dat wel weer ontzettend mooie landschap.. Was het Sevilla uit een beetje naargeestige, saaie omgeving na die afslag van de N IV, de heuvels in werd het weer ontzettend mooi, met schitterende vergezichten.. Toen we de A375 bereikt hadden werd het wegdek beter en konden wel lekker opschieten.. Montellano bereikt rechtsaf richting het begin van de Via Verde net voor Puerto Serrano waar het estacion tot restaurant en hostal verbouwd was aldus Rinus… daar aangekomen onderging die een opknapbeurt en was dus dicht… niet getreurd Rinus gaf ook aan dat er in Puerto Serrano een hotel was, Hotel Pueblos Blancos, alleen ….. juist ja ook dicht… een locale bar ingegaan en wat rondgevraagd er zou een Hotel zijn in een dorp 10 km verder op… dat wel nog open was… opeens de naam van een Nederlander die hier ook mensen ontving 4 km verder op, zelfs de naam wisten ze in die bar te noemen Jaco… het onderkomen heette Maravilla Verde links van de A375 wij daarheen en gevonden… troffen onderweg daar heen een Nederlands gezin die hier de herfstvakantie met de kinderen doorbracht… hij bracht ons naar eigenaar Jaco.. op de vraag of hij nog plek had…. Neen hij zat helemaal vol met Nederlandse gezinnen met kinderen… Hij had meteen wel een oplossing paraat, nl. een onderkomen 15 km verder op de Via Verde in Coripe.. hij belde die Spanjaard en het was meteen geregeld… we konden er terecht… mochten wel nog 1 uurtje de accu oplaten want alle 2 de accus waren na die 105 km berg af en berg op alle twee nagenoeg leeg… Van dat uurtje rust heb ik gebruik gemaakt om dit verslag al vast te schrijven en ik probeer zometeen ook wat foto’s van vandaag er bij te doen… Zo dan is het verhaal van vandaag ook weer rond….
Het weer is vandaag en morgen schitterend, strak blauw en 24 grados.. voor zaterdag onze laatste fietsdag wordt onweer voorspelt… we zullen zien of we nog een keer nat worden...