geland en wel...

Manises, el 14 octubre 2015.. a las 23,59 horas

Dat was me weer een onderneming.. het vliegtuig in zonder problemen, weg uit het koude natte Nederland… 4 grados en miezerig en zeikenat… door de dikke grijze bewolking omhoog en jawel hoor daar stond ie al… strak blauwe lucht en een rose schijn van een ondergaande zon… schitterend.. Volgens de purser (het was een zij maar purster klinkt niet) een vlucht van 1.55 horas.. te doen dus.. even een powernapje want wie weet wat er nog komen gaat.. Even voor half negen deelde de kapitein van het luchtschip ons mede dat we via het Belgische, Franse (langs Parijs en Toulouse) het Spaanse luchtruim bereikt hadden en was hij van plan de landing in te zetten, in volledige duisternis.. ook vertelde diejen man het in Valencia windstil en 18 grados was!! dat is wel ff wat anders hé..De bagage was er zo en toen naar de band waar de ‘odd sizes’ afgeleverd werden en jawel hoor daar kwam ie te voorschijn.. aan de buitenkant te zien niet veel beschadigd.. hem van zijn harnas ontdaan en weer opgebouwd… ging als een trein totdat de banden opgepompt moesten worden… mijn enige kleine foutje van vandaag.. het nippeltje vergeten… een heel klein foutje… vergissinkje.. vergeten mee te nemen.. dus met geen mogelijkheid lucht in die banden te krijgen, geluk dat ik ze in E’hoven maar ½ leeg had gelaten… alleen met mijn pffffft van daar, kreeg ik die band hier niet vol.. Dus maar lopend naar die B&B, diez minutos vlgs de advertentie… en dat was zo.. blij dat er google earth is.. we waren er binnen een kwartier.. maar welk nummer??… even bellen en we vertelden de gastvrouw dat we in haar straat, C./ de Xativa, waren maar alleen het nummer niet wisten… achter ons gaat een deur open en daar staat ze, onze gastvrouw.. Senora Amparo. We gaan naar binnen en mogen ons onderkomen even bewonderen… dan naar de comedor… paëlla al horno met rijst, eveneens al horno, doorspekt met balkenbrei (en dit is geen typefout), knoflook, kip etc. etc. en daarbij een salade. Om je vingers af te likken.. daarna nog een portie fruit.. onder het genot van een klein flesje rode wijn en een karaf water… haar man zat in de UK… was daar aan het werk en zij had enkele dagen vrij.. Opeens liet ze zich ontvallen dat ze ‘general practitioner’ was.. niet te geloven een huisarts in Valencia… zat in een groepspraktijk met 16 collega’s, pp. 1600 patiënten; hier bestaat geen avond, nacht en weekend dienst door huisartsen dat moet men gebruik maken van de ‘urgencia’ afdeling in de diverse ziekenhuizen.. Blijkt zij ook nog specialist palliatieve zorg te zijn en via het onderwerp palliatieve sedatie deed ik dus even een boekje open over wat er in Nederland mogelijk is.. Had écht contact met een betrokken collega.. die met mij bijna op één lijn zat… gaf ook toe dat palliatieve sedatie soms/vaak hier wel als euthanasie gebruikt werd… van een levensverwachting van 14 dagen was hier geen sprake… Het hele procedé van de WTL op verzoek en hulp bij zelfdoding met de daarbij behorende zorgvuldigheidseisen kwam op tafel, op mijn beste Spaans en af en toe wat Engels er tussen door.. Eens te meer werd duidelijk dat Spaans een wereldtaal is… zij sprak ‘gebrekkiger’ Engels dan ikke.. maar wel natuurlijk veel beter Spaans.
Even terugkomend op mijn enige kleine foutje/vergissinkje van vandaag… morgen rijd ik met Ampora naar een tienda de bicycletas (fietsenwinkel) en koop daar dan het vergeten nippeltje… ieder voordeel heeft zijn nadeel, dit houdt in dat we pas na 9.00 uur kunnen vertrekken.
Oh ja Joep, als je je helm zoekt, die verblijft momenteel in Spanje.. (met bril/handschoenen en al).
‘t is ff voor 0.00 uur, we gaan allemaal pitten, na nog even de vaatwasser ingeruimd te hebben..
buenas noches..

El Jefe.

rest fotoos volgen vanavond als ik sneller internet heb.. nu gaat het via de iphone van Ampora...