Italica... ff wat cultuur opgedaan

Sevilla, 2l8 d’octubre 2015, a las quatro de la tarde

Goed voorbereid, d.w.z. met een lekker ontbijtje in Hostal Portuguesa achter de kiezen, vertrokken we zo tegen half tien.. weer idem als gisteren half bewolkt en de wind nog steeds contra.. a ciudad fue de salir no hay problema dat was namelijk dezelfde weg als we gisteren het dorp Lora del Rio waren ingereden…. daarna richting Los Rosales over de toch wel vrij drukke A 457 die we gelukkig na een kilometer of 7 konden verlaten en we een rustiger weggetje op richting Guadajoz kregen, alleen had diejen Tempelman of op zijn Mills diejen van de Oetelaar hier een stukje asvalt op het oude gelegd dat los liet, overal gaten van zo’n 4 cm (de dikte van de nieuwe laag) en het vergde dus wat stuurmanskunst om tussen al die gaten door te fietsen om zo weinig mogelijk klappen op de wielen te krijgen… Een hele tijd fietsten we langs een hoge snelheidslijn en tot 2x toe passeerde ons zo’n treinstel… alleen de beveiliging is hier anders dat in Nederland geregeld… of zoals Josine opmerkte misschien heb je hier minder mensen die er een eind aan willen maken… Het schoot lekker op… Los Rosales voorbij en even verder op een afslag naar rechts, naar Cantillana en weer naar links richting Villaverde del Rio waar we na zo’n 45 kilometros even plaats namen op een terrasje vol met oudere mannen die daar het nieuws van vandaag zaten te bespreken.. We waren over de helft.. en het was nog pas 12.00 horas… Over een km. of 30 zouden we Italica passeren, vlak voor Santiponce een Romeinse opgravingsstad… en we wilden dat wel een keer bezichtigen… Heuveltjes van 4de categorie op en af en zo bereikten we even over 14.00 horas Italica.. Entree werd er niet geheven en we konden de fiets (met bepakking) enigszins bewaakt binnen de omheining van het park neerzetten… Daar dus even rondgelopen en gezien wat die Romeinen hier allemaal gebouwd hebben.. Nu waren we al iets gewend van die Romeinen op onze vorige tochten (Merida en Caparra zie onze reisverslagen van destijds); dit had minder allure… hier moet nog wel wat opgegraven worden volgens mij.. Na een rondje Italica weer verder en met gezwinde spoed, het laatste stuk langzaam naar beneden, richting Sevilla dat we over een mooi fietspad binnenreden… Mia had op het laatst wat moeite met Mio die wat traag reageerde op mijn stuurmanskunst, maar na wat gezoek en geloop vonden we het door Trudy en Gerardo aanbevolen Hostal Casa de la Luna… Alleen zeer geachte Trudy en Gerardo… we hadden moeten vermelden bij het reserveren dat we met de fiets, en wij met de tandem waren… want hier gaat de fiets mee de kamer oppe… en met die tandem naar kamer 14 op de eerste verdieping via die smalle trap en heel klein liftje was een onmogelijkheid… Wat te doen… dan hem maar in een bewaakte parkeergarage plaatsen voor een nacht… het was niet anders… Wij dus naar kamer 14 op de eerste verdieping.. en de intimi onder ons weten dan wat ik ga doen… uit de natte bezwete kleren, die op de hand doen, de douche in en dan de was ophangen… alleen zover kwam ik vandaag niet, stond wel in mijn nakie mijn fietskleren te wassen toen er op de deur werd geklopt en we van kamer moesten veranderen.. Porque?? we kregen een kamer op de begane grond dan kon de tandem bij ons op de kamer slapen!! Ook hier dus weer de door ons ervaren Spaanse behulpzaamheid! Of dit nu mede kwam omdat het Spaanse kamermeisje zich Gerardo nog goed wist te herinneren, vergt nog nader onderzoek… Zo meteen Sevilla in en eens kijken of we het ei van Columbus nog kunnen vinden… Hasta luego..

El Jefe