2 cols van de 1ste categorie..

Riopar, miercoles, el 21 de octubre del anno 2015 a las 15.00 horas..

Vanmorgen pas om 8.00 wakker dat zegt genoeg over gisteren, niet over het eten en de vino blanco maar over die 177 kilometros.. Alcaraz zelf was erg stil, ‘t mag er dan ‘s zomers wel wat drukker zijn, nu dus niet veel te beleven.. een oude mooie plaza mayor en een monumentaal kerkje.. Hostal Los Rosales door Rinus aanbevolen was wel ‘clean’, te netjes, geen sfeer… Wel lekker geslapen dus en gewekt door de iphone van Josine die laat dan een klokkengeluid horen en dan weet ik dat er iemand van de familie belt.. Deze keer Ranjani.. ze stond op het punt om de jarige Job van vandaag naar school te brengen om daar zijn 6de verjaardag verder te vieren en vanmiddag nog zijn kinderfeestje, een drukke dag dus, hem dus even gefeliceerd en een prettige dag toegewenst. Ook zijn broer Niek nog even gehoord, hij had ook kadootjes gekregen o.a. een nieuwe pyama. Toen Josine hem had uitgelegd dat we niet op Cas zijn verjaardag zouden komen en dat Sterre, Liam en Adam ook niet bij ons waren maar dat Apo & Omi in Spanje op vakantie waren, vroeg hij meteen of we Sinterklaar dan niet mee zouden kunnen nemen…
Rustig opgestaan en aangezien Los Rosales niet voorzag in een desayuno deze genuttigd in het even verderop gelegen Hotel Alphons VIII.. We zaten net toen er een stel ‘agentes medio-ambientes’ (milieupolitie vrij vertaald) binnenkwam die aan een tafeltje naast ons plaatsnamen en iets bestelden… even later kwam er (om 9.30 uur!) een fles rode wijn op tafel, een schaal vol met olijven en een goed gevulde stokbrood.. ontbijt op zijn Spaans.. in de baas zijn tijd.. en nog een hele werkdag voor zich..
Even later sprongen wij, na slechts 2 koffie, een pan marmelada en een verse croissant, op onzen tandem, richting?? Vlgs. Rinus een mooie tocht… We vertrokken met laag hangende bewolking.. mistige blik uit het raam vanmorgen, maar toen we vertrokken deed de zon zijn uiterste best om er doorheen te komen… Richting Vianos… daarna een beklimming van 10%..!! meteen opgewarmd..daarna door een soort maanlandschap, over, in tegenstelling met het boekwerk van Rinus, een spiksplinternieuw wegdek, de verf was net opgedroogd volgens mij.. tot aan de afslag naar Paterna, zonder ook maar een hobbeltje! De Puerto de Barrancazo 1430m. over dat nieuwe wegdek bereikt.. Langzaam maar zeker steeds zonniger! het plastic jasje aan of uit? bergop niet nodig, bergaf door de toch nog koude wind wel gewenst… Na de Puerto de Barrancazo, een afdaling die jas dus nog aan… Bij Paterna dus weer over een wat minder wegdek, het begin van de beklimming van de Puerta de las Crucetillas 1450 m. De eerste 10 km redelijk te doen, daarna 2 km. vrij pittig, in zijn 1 haalden we die (m.b.v. de accu op ‘high’).. Boven ff bijgekomen, het gebeuren vastgelegd en de accu gewisseld… Nu de afdaling, jasje uit, af en toe een stop voor de fotoos, schitterende vergezichten vanaf de Sierra de Alcaraz naar de bergen richting Andalucia..adembenemend… hier doe ik het voor… Een lange afdaling naar Riopar… een vriendelijk ogend dorpje…
een strak blauwe lucht
we stopten… Josine was aan de beurt om een onderkomen te kiezen en koos na een rondje Riopar voor Hostal Rio Mundo, daar zitten we nu gedouchd en gestreken, op het terrasje, in de zon te genieten.. zometeen ff een rondje te voet door het dorpje, naar de plaza mayor etc. etc. Eens kijken waar we vanavond iets lekkers kunnen gaan eten.. Ik zag al een Pulperia die er leuk uitzag.. Toot: dat is veel lekkerder dan een haringkje Vamos a ver..